Podczas kolejnego seminarium Ośrodka Badań nad Kulturą Ormiańską w Polsce dr Łukasz Trzeciak z Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku, p.o. kierownika Katedry Filologii Polskiej w tamtejszym Instytucie Filologii, przedstawił referat pod tytułem „Antroponimia polskich Ormian (stan i perspektywy badań)”.
Dr Trzeciak, który od kilku lat zajmuje się zjawiskami językowymi wśród polskich Ormian ze szczególnym uwzględnieniem ich antroponimii, jest autorem cennych publikacji na ten temat. Podczas seminarium omówił podstawowe źródła do tego problemu, m.in. ostatnio wydane tomy serii Pomniki dziejowe Ormian polskich, a także opracowania, od pierwszych, autorstwa Jana Hanusza, XIX-wiecznego językoznawcy polskiego badającego dialekt Ormian w Kutach, aż po ostatnie, wydane w Armenii (Nikola Margariana i Gurgena Chaczatriana), analizujące źródła z Kamieńca Podolskiego. Następnie poruszył szereg zagadnień warsztatowych i metodologicznych, a także przedstawił częstotliwość występowania nazwisk ormiańskich we współczesnej Polsce. Liczymy, że pełny tekst jego wystąpienia zostanie opublikowany w 11 tomie czasopisma „Lehahayer”.
W dyskusji podniesiono kwestie źródłowe, a także pokoleniową zmienności nazwisk Ormian polskich, znaczenie przydomków i patronimików dla ich kształtowania, wielojęzyczną genezę i odmienności, cechujących różne fale osadnicze (od najstarszej, kipczakojęzycznej, poprzez zachodnioormiańskojęzyczną, aż po ostatnią, posługująca się językiem wschodnioormiańskim). Zastanawiano się także nad samą definicją nazwiska ormiańskiego w Polsce, przy uwzględnieniu konsekwencji małżeństw mieszanych obrządkowo i zjawiska asymilacji kulturowej.
