 |
dr Andrzej Gliński
historyk specjalizujący się w dziejach samorządu ormiańskiego na ziemiach polskich w czasach nowożytnych; absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego; stopień doktora uzyskał na podstawie rozprawy pt. Gmina ormiańska w Stanisławowie w drugiej połowie XVII i w XVIII wieku – organizacja, gospodarka, codzienność; autor artykułów naukowych i popularnonaukowych, prezes Zarządu wrocławskiego stowarzyszenia naukowego pn. Instytut Grzegorza Piramowicza, uczestnik zespołu edytorskiego serii Pomniki dziejowe Ormian polskich, współpracownik naukowy Fundacji Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich w Warszawie; interesuje się także geopolityką Kaukazu i Bliskiego Wschodu.
 |
dr Gevorg Kazaryan
Teolog; pochodzi z Erywania; wykształcenie otrzymał w Państwowym Uniwersytecie Twerskim (Тверской государственный университет) w latach 1999-2001 oraz w Seminarium Teologicznym Geworgian (Գևորգյան Հոգևոր Ճեմարան) w Eczmiadzynie, gdzie w 2007 roku uzyskał magisterium na podstawie rozprawy pt. Szaty liturgiczne Kościoła ormiańskiego: dzieje i symbolika, napisanej pod kierunkiem prof. Olgi Vardazatyan; następnie studiował w Uniwersytecie Narodowym im. Kapodistriasa w Atenach (Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών), gdzie na Wydziale Teologicznym w 2017 otrzymał kolejne magisterium na podstawie pracy pt. Patriarcha Focjusz i Kościół ormiański: analiza listu do Zachariasza, katolikosa Kościoła ormiańskiego, napisanej pod kierunkiem prof. Ioannisa Panagiotopoulosa; obecnie przygotowuje na tymże uniwersytecie rozprawę doktorską na temat relacji między Kościołami Bizancjum i Armenii w X i XI wieku; od 2019 roku jest lektorem grabaru w Laboratorium Badawczym Chrześcijaństwa Wschodniego, działającym przy Uniwersytecie Narodowym im. Kapodistriasa; współpracuje też z projektem badawczym Pomniki dziejowe Ormian polskich.
 |
ks. dr Marcin Kołodziej
prezbiter Archidiecezji Wrocławskiej (2006); doktor teologii Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu (2012) oraz prawa kanonicznego Wydziału Prawa Kanonicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (2022); odbył stypendia naukowe w Rzymie (Pontificia Università Urbaniana i Pontificia Università Gregoriana) oraz Cassino (Università degli studi di Cassino e del Lazio Meridionale); naukowo związany z Wydziałem Teologicznym UKSW w Warszawie; w ramach współpracy z Ośrodkiem Badań nad Kulturą Ormiańską w Polsce realizuje projekt „Status prawny Kościoła ormiańskokatolickiego w Polsce”. Ponadto asystent kościelny Dolnośląskiego Oddziału Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Polskich; obrońca węzła małżeńskiego w Metropolitalnym Sądzie Duchownym we Wrocławiu, redaktor „Kalendarza Liturgicznego Archidiecezji Wrocławskiej”, członek redakcji czasopisma naukowego „Liturgia Sacra”; specjalizuje się w prawie sakramentalnym (liturgicznym); członek Stowarzyszenia Kanonistów Polskich, Polskiego Towarzystwa Teologicznego w Krakowie oraz Warszawskiego Towarzystwa Teologicznego. Pochodzi z Wołowa na Dolnym Śląsku, gdzie po drugiej wojnie światowej osiadły Benedyktynki ormiańskie ze Lwowa.
 |
dr Tomasz Krzyżowski
historyk specjalizujący się w dziejach Kościoła ormiańskiego w XIX i XX wieku; absolwent studiów magisterskich (historia Europy Wschodniej), podyplomowych (archiwistyka i bibliotekoznawstwo) oraz doktoranckich (2018) na Wydziale Historii i Dziedzictwa Kulturowego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie; w latach 2018-2019 wykładowca tamże; uczestnik projektów badawczych i konferencji naukowych dotyczących dziejów Ormian polskich, Kościoła katolickiego w Europe Wschodniej, Kresów Południowo-Wschodnich oraz zbiorów archiwalnych we Lwowie; sekretarz redakcji czasopisma naukowego: „Lehahayer”; uczestnik zespołu edytorskiego serii Pomniki dziejowe Ormian polskich; członek Polskiego Towarzystwa Historii Mówionej i Ormiańskiego Towarzystwa Kulturalnego; autor kilkunastu artykułów oraz edycji źródłowych, w tym: Zarys historii diecezji odesko-symferopolskiej (2011, współautor), Ksiądz profesor Mieczysław Tarnawski (1886-1928): historyk, wychowawca, patriota (2012); przygotowuje do druku rozprawę doktorską pt. Archidiecezja lwowska obrządku ormiańskokatolickiego w latach 1902-1938.
Termin konsultacji w OBKOP: wtorek, godz. 9-16
 |
dr Marcin Łukasz Majewski
historyk specjalizujący się w dziejach miast i mieszczaństwa oraz relacjami etnicznymi na ziemiach polskich od czasów nowożytnych do XX wieku; studia historyczne ukończył w 2012 roku na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie; stopień doktora uzyskał w 2018 roku na podstawie rozprawy: Parafia prawosławna pw. Wszystkich Świętych z siedzibą w Piotrkowie Trybunalskim w latach 1788-1939, obronionej na Wydziale Nauk Humanistycznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego im. Jana Pawła II, autor kilkunastu artykułów naukowych, oraz monografii: Wołyń: komunizm, nacjonalizm, terroryzm. Wojewoda wołyński wobec ukraińskich organizacji terrorystycznych na Wołyniu 1928-1938 (2014), Węgrzy, Szkoci i Ormianie. Studia nad składem etnicznym mieszkańców Piotrkowa przyjętych do prawa miejskiego w okresie staropolskim (2017), Piotrków ormiański. Przewodnik (2019); laureat nagrody historycznej Klio w kategorii autorskiej, członek zespołu edytorskiego serii źródłowej Pomniki dziejowe Ormian polskich”, współpracownik naukowy Fundacji Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich w Warszawie.
Termin konsultacji w OBKOP: poniedziałek, godz. 9-16
 |
dr Jakub Osiecki
historyk specjalizujący się w zakresie dziejów Armenii i Kościoła ormiańskiego w XX wieku; studia magisterskie ukończył na Uniwersytecie Jagiellońskim (specjalność: rosjoznawstwo); w latach 2008-2015 odbył studia doktoranckie na Wydziale Historii i Dziedzictwa Kulturowego Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, w ramach których przebywał na stażu naukowym w Instytucie Archeologii i Etnologii Akademii Nauk Republiki Armenii (2011-2013); stypendysta Narodowego Centrum Nauki, Fundacji Gulbenkiana, Funduszu Wyszehradzkiego i Polskiej Akademii Umiejętności; sekretarz Ormiańskiego Towarzystwa Kulturalnego w Krakowie; członek International Association of Armenian Studies oraz Society for Armenian Studies; autor kilkunastu publikacji naukowych, w tym książek: Apostolski Kościół Ormiański w Armenii sowieckiej w latach 1920-1932 (2017) oraz (wspólnie z K. Stopką i K. Siekierskim) Ormianie katolicy w Armenii i Gruzji. Historia, pamięć, tożsamość (2015).
Termin konsultacji w OBKOP: środa, godz. 9-16
 |
dr Maksym Potapenko
historyk specjalizujący się w zakresie stosunków polsko-ukraińskich na przełomie XIX i XX wieku oraz dziejów etnicznych Ukrainy; autor studiów na temat Polaków na Ukrainie i Ormian polskich w Mohylowie-Podolskim w XVIII i XIX wieku; wykładowca na Wydziale Historii Niżyńskiego Uniwersytetu Państwowego im. Mikołaja Gogola (Ukraina); członek Polsko-Ukraińskiej Komisji dla Badania Relacji Wzajemnych w Latach 1917–1921 przy Uniwersytecie Warszawskim i Narodowym Uniwersytecie „Akademia Kijowsko-Mohylańska”; współpracuje też z zespołem projektu badawczego Pomniki dziejowe Ormian polskich, prowadzonego przez Fundację Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich w Warszawie.
 |
Mikołaj Walkowicz
Student historii i turkologii w Uniwersytecie Jagiellońskim, stażysta w Ośrodku (od 2023). Interesuje się zagadnieniem handlowej aktywności Ormian w wiekach XVI i XVII, a także wewnętrzną strukturą aparatu skarbowo-prawnego Królestwa Polskiego. Członek zespołu edytorskiego serii źródłowej Pomniki dziejowe Ormian polskich, współpracownik naukowy Fundacji Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich w Warszawie.
 |
dr Franciszek Wasyl
historyk specjalizujący się w zakresie demografii; absolwent Uniwersytetu Rzeszowskiego (2005); doktor Uniwersytetu Jagiellońskiego (2012), na którym ukończył też studia podyplomowe z zakresu muzealnictwa (2009); w latach 2007-2015 zawodowo związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie piastował funkcje archiwisty oraz muzealnika; w latach 2008-2012 członek zarządu krakowskiego oddziału Stowarzyszenia Archiwistów Polskich; od 2015 do 2017 roku pracował jako adiunkt w Katedrze Judaistyki im. Tadeusza Taubego Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie realizował grant Narodowego Centrum Nauki dotyczący historii społecznej miasteczka Kuty nad Czeremoszem; członek zespołu edytorskiego serii źródłowej Pomniki dziejowe Ormian polskich; był stypendystą Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki, Fundacji Jana Michalskiego oraz Fundacji Lanckorońskich; współpracownik naukowy Fundacji Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich w Warszawie oraz Instytutu Piramowicza we Wrocławiu; autor kilkunastu artykułów naukowych i popularnonaukowych oraz monografii: Ormianie w przedautonomicznej Galicji. Studium demograficzno-historyczne (2015) i Sąsiedzi. Historia istnienia wieloetnicznej wspólnoty (2018).
Termin konsultacji w OBKOP: czwartek, godz. 9-16