fot. Dominik Paszliński / www.gdansk.pl

Andrzej A. Zięba
Historyk specjalizujący się w zagadnieniach historii kultury na historycznych ziemiach polskich w XIX i XX wieku, zwłaszcza religii, migracji i etniczności; doktor habilitowany Uniwersytetu Jagiellońskiego; w stanie wojennym publikował w czasopismach niezależnych pod pseudonimami Aleksander Neuverth i Maurycy Prozor; w latach 1987-1989 visiting scholar kolejno w: University of Michigan, Harvard University, University of Alberta i University of Toronto, w 1994 – resident scholar w Multicultural History Society of Ontario, następnie stypendysta Fundacji z Brzezia Lanckorońskich w Londynie i Fundacji Brzękowskich w Paryżu; wieloletni sekretarz, a obecnie wiceprzewodniczący Komisji Wschodnioeuropejskiej Polskiej Akademii Umiejętności, w latach 1999-2003 zastępca redaktora naczelnego Polskiego słownika biograficznego; do roku 2020 kierownik Zakładu Stosunków Etnicznych w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UJ; członek rady redakcyjnej „Krakowskiego Pisma Kresowego” i współredaktor „Lehahayer”; autor, współautor i redaktor ponad 200 prac, w tym: Formuły patriotyzmu w Europie Wschodniej i Środkowej od nowożytności do współczesności (2009); Ormiańska Warszawa (2012); Ormianie polscy: kultura i dziedzictwo (2016); Ormianie – historia i kultura (2017); Ormiańska Polska (2018); laureat Nagrody Naukowej KLIO, nagrody Krakowska Książka Miesiąca, odznaczony srebrnym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Ośrodkiem Badań nad Kulturą Ormiańską w Polsce kieruje od grudnia 2019 roku.

Back to top