28 października 2021 roku w Sandomierzu pochowano dr. Janusza Kamockiego, zmarłego w Krakowie 22 października. Dr Kamocki, potomek rodziny ziemiańskiej z majątku Podgaje pod Sandomierzem, był zasłużonym polskim patriotą, żołnierzem antyniemieckiej konspiracji w czasie drugiej wojny światowej (Narodowej Organizacji Wojskowej, Armii Krajowej i Narodowego Zjednoczenia Wojskowego), w latach 1962-1963 więził go reżim komunistyczny. Ukończył studia etnograficzne na Uniwersytecie Jagiellońskim pod kierunkiem prof. Kazimierza Moszyńskiego i przez wiele lat był kustoszem w Muzeum Etnograficznym oraz wykładowcą akademickim w Lublinie, Wilnie i Katowicach. Z wyprawy etnograficznej do Armenii (1975) przywiózł szczerą sympatię do narodu ormiańskiego, jego kultury, obyczajów, historii. W 1980 roku zaangażował się w tworzenie struktur ruchu „Solidarności” i ożywienie społeczne, zrodzone z tego ruchu. W październiku tegoż roku uczestniczył w Krakowie w pierwszym od czasów drugiej wojny światowej zjeździe Ormian polskich, wypędzonych z kresów wschodnich, inicjował powstanie Koła Zainteresowań Kulturą Ormiańską przy Polskim Towarzystwie Ludoznawczym w Krakowie (1980) i wspomagał tworzenie Ormiańskiego Towarzystwa Kulturalnego (1990) oraz jego późniejszą działalność. Ormiańskie Towarzystwo Kulturalne, w czasie gdy jego prezesem był Krzysztof Stefanowicz, nadało mu w 25. rocznicę swego założenia godność swego członka honorowego (5 grudnia 2015). Był też dr Kamocki laureatem tytułu „Świadek Historii” Instytutu Pamięci Narodowej. Niemal do końca życia prowadził działalność edukacyjną, spotykał się z młodzieżą, był jednym z głównych inicjatorów budowy pomnika Armii Krajowej w Krakowie. Pośmiertnie został odznaczony przez prezydenta Polski, Andrzeja Dudę, Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Materiały związane z działalnością na rzecz Ormian polskich zdeponował dr Kamocki w Ośrodku Badań nad Kulturą Ormiańską w Polsce.
Dr Janusz Kamocki z żoną, Marią z Gierowskich (fot. IPN)