Na kolejnym seminarium, które odbyło się 17 grudnia 2021 roku, Ośrodek Badań nad Kulturą Ormiańską w Polsce gościł księdza Mirosława Cichonia, prefekta Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej. Nasz gość przedstawił wyniki swych prac nad spuścizną homiletyczną przypisywaną św. Grzegorzowi Oświecicielowi Armenii, które są pokłosiem jego studiów w Rzymie i Eczmiadzynie i stanowią temat doktoratu.
Przedmiotem analizy ks. Cichonia jest zbiór kazań zatytułowanych Yačaxapatum (Haczachapatum).
Dn. 19 listopad 2021 roku podczas kolejnego seminarium Ośrodka Badań nad Kulturą Ormiańską w Polsce prof. Ewa Siemieniec Gołaś z Instytutu Orientalistyki Uniwersytet Jagiellonskiego, członek naszej Rady, wygłosiła prelekcję na temat języka kipczackiego Ormian polskich i dorobku badawczego prof. Edwarda Tryjarskiego w tej dziedzinie. W seminarium, które odbywało się w systemie hybrydowym, oprócz pracowników Ośrodka, udział wzięli: prof. Andrzej Pisowicz, prof. Krzysztof Stopka, o. Marek Miławicki, dr Andrzej Gliński, p. Mieczysław Prószyński, p. Monika Agopsowicz, p. Agnieszka Karbowska i p. Jakub Łukasik.
W Archiwum Fundacji Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich znajduje się kolekcja dokumentów (niemal 350 kart) z ostatniej ćwierci XVIII wieku i pierwszej połowy XIX wieku. Pochodzi ona z Podola pod zaborem rosyjskim, najprawdopodobniej ze zbiorów Feliksa Barczewskiego, sędziego granicznego i właściciela majątków ziemskich. Wstępnie wiadomo, że zbiór zawiera m.in.: korespondencję; materiały dotyczące majątków ziemskich, np. Raszków, Łopatyńce, Olszanka Wołoska (w tym inwentarz tej wsi z 1801 roku); wypisy z ksiąg grodzkich województwa bracławskiego; dokumenty sądowe m.in. z Winnicy, Kamieńca Podolskiego; dokumenty dotyczące spraw z kapitułą kamieniecką i tamtejszych kościołów. 
28 października 2021 roku w Sandomierzu pochowano dr. Janusza Kamockiego, zmarłego w Krakowie 22 października. Dr Kamocki, potomek rodziny ziemiańskiej z majątku Podgaje pod Sandomierzem, był zasłużonym polskim patriotą, żołnierzem antyniemieckiej konspiracji w czasie drugiej wojny światowej (Narodowej Organizacji Wojskowej, Armii Krajowej i Narodowego Zjednoczenia Wojskowego), w latach 1962-1963 więził go reżim komunistyczny. 
W piątek 22 października 2021 roku o godz. 14 gościliśmy w Ośrodku Badań nad Kulturą Ormiańską p. Wojciecha Aleksandra Siwka ze Szkoły Doktorskiej Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Warszawskiego, który w ramach kolejnego naszego seminarium zaprezentował swój projekt badawczy poświęcony Ormianom w miastach prywatnych nowożytnej Rzeczpospolitej, ze szczególnym uwzględnieniem procesu akulturacji i asymilacji. Seminarium odbyło się w systemie hybrydowym. 
Od 20 do 27 września 2021 roku dr Jakub Osiecki, pracownik naszego Ośrodka, przeprowadził w Erywaniu serię rozmów z przedstawicielami instytucji naukowych i rządowych Armenii. Ich celem było zainicjowanie lub utrwalenie współpracy z Narodowym Archiwum Armenii (Հայաստանի ազգային արխիվ), Muzeum Rękopisów im. Mesropa Masztoca i Instytutem Badawczym „Metanadaran” («Մատենադարան» Մեսրոպ Մաշտոցի անվան հին ձեռագրերի գիտահետազոտական Ինստիտուտ), Ministerstwem Edukacji, Nauki, Kultury i Sportu Republiki Armenii (Կրթության, գիտության, մշակույթի և սպորտի նախարարություն), a także z Biblioteką Narodową i Biblioteką oraz Muzeum Katolikosatu. W organizację spotkań z tymi partnerami włączyła się Ambasada RP w Erywaniu, co okazało się być znaczącym wsparciem naszych działań.
W serii spotkań poświęconych tematowi „Moja Armenia, moi Ormianie” w ostatni poniedziałek obecnego miesiąca, to jest 27 września 2021 roku, wyemitujemy rozmowę przeprowadzoną kilka lat temu w Krakowie z prof. Georgem Bournoutianem. W naszych planach miała ona zamknąć całą tę serię, w której wypowiadali się Ormianie i Polacy różnych zawodów, przekonań, doświadczeń. Niestety, śmierć profesora, o której niedawno informowaliśmy czytelników naszej strony, dopisała szczególny komentarz do rozmowy o jego życiu i związkach – nie tylko z Armenią, ale i z Polską, ojczyzną jego matki. Tym bardziej jednak warto posłuchać, co chciał nam przekazać, jak się okazuje, na pożegnanie.